ห้องขนาด 32 ตารางเมตร แม้มีขนาดกะทัดรัด แต่ก็ตอบรับไลฟ์สไตล์แบบคนเมืองของคุณชุธีภรณ์ รัตนรัตน์ Communication Manager บริษัท โอกิลวี่ พับลิค รีเลชั่นส์ จำกัด ได้เป็นอย่างดี เพราะสะดวกในการเดินทางด้วยรถไฟฟ้าไปทำงาน และยังมีพื้นที่ส่วนตัวให้เธอได้จัดวาง ทั้งตกแต่งด้วยข้าวของสะสมชิ้นโปรดของตัวเองอย่างเต็มที่
โดย ของสะสม ที่มีปริมาณมากที่สุดของเธอเป็นประเภทแผ่นหนัง หนังสือ กล้องถ่ายรูป แผ่นเสียงไวนิล และของเล่นในวัยเด็กซึ่งกลายเป็นของสะสมในวัยโต และเป็นของแต่งบ้านที่ช่วยสร้างอารมณ์สนุกสนานให้กับห้องได้ดี
“ของทุกชิ้นในห้องสามารถหยิบจับมาใช้งานได้ เพราะตั้งใจว่ามีไว้ใช้ ไม่ได้มีไว้โชว์อย่างเดียวค่ะ” คุณอ้อนเล่า “แต่ละชิ้นก็มีที่มาต่างกัน ค่อยๆ ซื้อ ค่อยๆ สะสมไป ดูเหมือนว่ามีอยู่เต็มห้องแล้ว แต่ทุกวันนี้ เวลาไปเจอของที่ชอบก็ยังอดซื้อเข้าห้องอีกไม่ได้ค่ะ”
หน้าซ้าย:
ส่วนของห้องนั่งเล่น สร้างฟังก์ชันชิ้นใหม่ด้วยงานตู้บิวท์อิน ทั้งส่วนตู้ติดเต็มผนัง และตู้ลอย รวมถึงชั้นวางทีวี ส่วนเฟอร์นิเจอร์เลือกใช้บีนแบ็กหนังกับโต๊ะกลางเล็กๆ แบบญี่ปุ่น
หน้าขวา:
1. คุณอ้อนกำลังเพลิดเพลินกับแผ่นเสียงที่สะสมไว้
2. หน้ากาก Iron Man ที่คุณอ้อน
ซื้อมาจาก Batcat Museum & Toys Thailand เพื่อเล่นกับหลานเพราะเป็นซุเปอร์ฮีโร่ที่ชื่นชอบ
3. หุ่นยนต์และลำโพงตัวเล็ก เป็นหนึ่งในบรรดาของเก่าของสะสมที่เธอโปรดปราน
จากห้องเปล่าๆ เธอจึงเริ่มตกแต่งด้วยการให้ช่างมาบิวท์อินตู้สำหรับเก็บข้าวของสะสมที่มีอยู่ทั้งหมด โดยแบ่งเป็นส่วนของตู้ลอยติดผนังกับตู้วางทีวี และชั้นขนาดใหญ่เกือบเต็มผนังพร้อมบานเลื่อนเปิด – ปิด ทำให้เกิดการใช้งานในแนวตั้งได้อย่างคุ้มค่านอกจากนี้ยังมีการแก้ปัญหาโครงสร้างของเสาที่ยื่นออกมาจากผนังบริเวณส่วนที่จะวางฟูกนอน เธอจึงสร้างประโยชน์ให้กลายเป็นชั้นวางซีดีที่กลืนไปกับผนังแทน
ด้วยขนาดห้องที่มีจำกัด คุณอ้อนจึงไม่เน้นการใช้เฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหญ่ภายในบ้าน แต่เธอเลือกใช้บีนแบ็กหุ้มหนังที่สามารถโยกย้ายเปลี่ยนมุมได้ง่ายมาแทนโซฟานั่งเล่นแบบทั่วไป พร้อมกับโต๊ะไม้เล็กๆ สไตล์ญี่ปุ่นเป็นโต๊ะกลาง แต่สิ่งที่จัดเต็มคือเครื่องเสียงที่ช่วยสร้างความบันเทิง ในการพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะการนำเครื่องเล่นแผ่นเสียง (Turntable) สมัยเก่า ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากเครื่องเล่นแผ่นเสียงโบราณปากแตรของคุณยายที่เธอผูกพันและคุ้นเคยดี มาปรับแต่งด้วยการต่อเข้ากับลำโพงยุคใหม่เพื่อเล่นแผ่นเสียงไวนิลคุณภาพ
1. กล่องดีไซน์สวยๆ กลายเป็นโต๊ะข้างเตียงที่ดูเท่และแตกต่าง รวมถึงตู้นำมันจำลองที่เธอใช้สำหรับเก็บแผ่นซีดี
2. ที่นอนเลือกใช้เป็นฟูกวางกับพื้นอย่างง่ายๆ ส่วนด้านข้างต่อเติมเป็นชั้นวางซีดีเพื่อแก้ปัญหาโครงสร้างของเสาที่ยื่นออกมาได้อย่างสวยงาม
“อ้อนชอบของใช้และงานดีไซน์ในยุคอนาล็อกเป็นพิเศษ ด้วยกลไกหรือฟังก์ชันใช้งานที่ละเอียดกว่า อย่างหุ่นยนต์ที่เคยเล่นสมัยเด็กก็ยังเก็บไว้และเล่นได้อยู่ถึงปัจจุบัน” นั่นจึงกลายเป็นของแต่งห้องอีกชิ้นที่เธอรัก โดยจัดวางไว้บนตู้เก็บของสีเหลืองสว่าง ซึ่งเป็นงานดีไซน์จากแบรนด์ odst
“พอดีไปเห็นตู้สีเหลืองนี้ในหนังสือแล้วชอบมาก ก็เลยไปซื้อมา ให้เข้ากับชั้นวางซีดีตรงห้องนอนซึ่งเป็นสีเหลืองอยู่แล้ว อ้อนว่ามันดูสดใสดีค่ะ”
เช่นเดียวกับห้องนอนที่ไม่ได้ใช้เฟอร์นิเจอร์เตียงชิ้นใหญ่ แต่เลือกฟูกวางนอนกับพื้นแบบง่ายๆ และสามารถเคลื่อนย้ายมุมได้ถ้าต้องการเปลี่ยนบรรยากาศ โดยใช้กล่องใบเท่สำหรับเก็บของเป็นโต๊ะข้างเตียงแทน แต่จากมุมที่นอนอยู่ทำให้เธอสามารถมองเห็นข้าวของที่ชอบและสะสมได้รอบตัว
1. จากแพนทรีเรียบๆ ในห้องครัว คุณอ้อนเติมชั้นวางติดผนัง เพิ่มฟังก์ชันในแนวตั้งจึงทำให้เก็บของใช้ได้มากขึ้นอีก
2. เครื่องเล่นแผ่นเสียงกับแผ่นเสียงที่สะสมจัดเก็บอยู่ในกล่องไม้ ของแต่งบ้านชิ้นใหม่ที่ใช้งานได้อย่างพอดี
ขณะที่ห้องครัวและห้องนำ แม้จะคงฟังก์ชันเดิมของห้องไว้ แต่คุณอ้อนก็ยังเล็งเห็นประโยชน์จากผนังแนวตั้งที่ว่างเปล่า จึงสรรหาชั้นวางเก๋ๆ มาติดเพิ่มเพื่อเพิ่มพื้นที่สำหรับเก็บของใช้ได้มากขึ้นอีก ไม่ว่าจะวางกล่องชา ถ้วยแก้ว ของเล่นที่มีแทรกอยู่ในทุกมุมรวมไปถึงของใช้ในห้องนำอีกมากมาย
“เวลาอยู่ที่ห้อง อ้อนมักจะเปิดแผ่นเสียงฟังในตอนเช้าๆ โดยเฉพาะแผ่นที่ชอบที่สุดคือ ชุด ‘บ่น’ ของอนุชิต จุรี-เกษ ระหว่างชงกาแฟหรือรดนำต้นไม้ ทำให้ชีวิตมีพลังในการออกไปข้างนอก”
ช้อปปิ้งกับเซ็นทรัล
|
| นอกจากมีความสุขกับแผ่นเสียงที่มีอยู่เป็นร้อยแล้ว เวลาว่างเธอยังนำกล้องตัวนั้นตัวนี้มาปัดฝุ่นเล่น รวมถึงของเล่นของสะสมในห้องที่ไม่ว่าจะหยิบจับอะไรขึ้นมา ก็เรียกภาพความทรงจำได้ดีเสมอ อาทิ สมุดเก็บบัตรชมคอนเสิร์ตต่างๆ โปสการ์ดที่เขียนส่งถึงตัวเองในเวลาเดินทาง หนังสือการ์ตูน รถจำลอง และอีกหลายอย่าง ที่ทำให้เธอใช้เวลาผ่อนคลายอยู่ในห้องเล็กๆ นี้ได้อย่างไม่รู้เบื่อเลยสักวัน |
Credit
Story: Finn
Photo: Earthday
CENTRAL PREMIERE – ISSUE 170